Na walory turystyczne Gminy Szczawnica-Zdrój składają się następujące elementy:
- harmonijny krajobraz o walorach estetycznych, korzystne warunki bioklimatyczne - wody lecznicze, miejscowość uzdrowiskowa, lasy, obszary górskie;
- osobliwości flory i fauny – skałki i grupy skał – wąwozy, doliny i przełomy rzeczne, – wodospady, źródła i wywierzyska, – jaskinie i groty, – głazy narzutowe i głazowiska, – inne obiekty geologiczne, muzea, współczesne imprezy kulturalne;
- wody górskie, kajakarstwo, stadniny koni, tereny górskie.
Obiekty przyrodnicze na terenie gminy to: Góra: Palenica, Bryjarka, Durbaszka, Rezerwat Przyrody: Wawóz Homole, Biała Woda, Pieniński Park Narodowy.
Obiekty zabytkowe na terenie gminy to:
- Dworek Gościnny - gmach teatralno-hotelowy, znajdujący się w Parku Górnym w Szczawnicy. Został zbudowany w 1884 roku przez Akademię Nauk;
- Muzeum Pienińskie w Szlachtowej - idea utworzenia muzeum sięga lat 20. XX wieku. Jednak dopiero w 1957 dzięki staraniom Pienińskiego Oddziału Towarzystwa Miłośników Kultury i Sztuki Góralskiej rozpoczęto gromadzenie eksponatów. Pierwsza placówka została otwarta w 1959 w budynku Dworku Gościnnego w Szczawnicy. Niestety, po trzech latach istnienia obiekt strawił pożar. Uratowane zbiory oraz nowe eksponaty przeniesiono do willi „Pałac”. Ponowne otwarcie placówki nastąpiło w 1972. W tej lokalizacji placówka funkcjonowała do 2012, kiedy to budynek willi został odzyskany przez spadkobierców dawnych właścicieli, rodziny Stadnickich. W latach 2012-2014 muzealna ekspozycja została przeniesiona do nowej siedziby - budynku dawnej strażnicy Straży Granicznej w Szlachtowej, przy ul. Łemkowskiej 37. Otwarcie nowej ekspozycji nastąpiło 23 sierpnia 2014 roku.
Zgodnie z zapisami Strategii Rozwoju Społeczno-Gospodarczego Miasta i Gminy Szczawnica na lata 2015-2020 czynnikami hamującymi rozwój Gminy są, między innymi:
- zły stan zachowania części unikatowej architektury uzdrowiskowej oraz duża liczba zdekapitalizowanych obiektów sanatoryjnych w ścisłym centrum miasta,
- brak wypracowanych wewnętrznych narzędzi współpracy sektora turystyczno-uzdrowiskowego (pomiędzy przedsiębiorcami branży turystyczno-uzdrowiskowej) oraz słaba komunikacja sektora turystycznego z władzami samorządowymi,
- brak wypracowanych rozwiązań kompromisowych pozwalających na rozwój produktów turystyczno-uzdrowiskowych przy jednoczesnym zachowaniu dużego szacunku dla unikatowych wartości przyrodniczych i krajobrazowych obszaru,
- słabo zróżnicowana baza gastronomiczna,
- zbyt słabo (w stosunku do oczekiwań) rozwinięta infrastruktura sportowo-rekreacyjna,
- problemy ekologiczne (znaczące zanieczyszczenie powietrza, szczególnie w strefach uzdrowiskowych,
- brak systemowych rozwiązań w zakresie promocji produktu turystyczno-uzdrowiskowego oraz nowoczesnych narzędzi i rozwiązań wspomagających rozwój turystyki (systemów informatycznej rezerwacji, informacji itp.),
- duże natężenie ruchu w centrum uzdrowiska, nieuregulowane kwestie parkingowe,
- nieuregulowane stany własnościowe części nieruchomości,
- chaos i bałagan przestrzenny w dolnej części Uzdrowiska,
- występujące obszary o znacząco gorszym stanie infrastruktury technicznej (obszar miasta należący do Uzdrowiska, zły stan dróg prowadzących do osad górskich: Gabańka, Przysłop, Groń),
- niewystarczająca oferta kulturalno-edukacyjna (zarówno dla mieszkańców jak i osób przyjeżdżających) – w odniesieniu do turystów dotyczy szczególnie okresów poza głównym sezonem turystycznym,
- duża presja inwestycyjna na obszary o wybitnych walorach kulturowych, przyrodniczych i krajobrazowych,
- ograniczenia planistyczne uniemożliwiające rozbudowę bazy noclegowej w ścisłym centrum Uzdrowiska,
- zbyt mała aktywność w promowaniu lokalnej tradycji i zachowania tożsamości miejsca w działaniach przestrzennych (brak rozwiązań systemowych),
- znaczny ruch kołowy w strefie A Uzdrowiska oraz brak parkingów „zaporowych”,
- słabe wykorzystanie tradycyjnych detali architektonicznych w kreowaniu przestrzeni publicznej (np. elementów małej architektury),
- stan infrastruktury drogowej – brak chodników poza centrum miasta, brak ścieżek rowerowych,
- nie w pełni wykorzystane dziedzictwo kulturowe górali pienińskich do budowania klimatu miejsca (częste instrumentalne traktowanie „góralszczyzny” bez zagłębienia się w kontekst kulturowy).
